Ze fluisterde zachtjes:
"Bel de dokter maar niet. Laat me vredig inslapen, met jouw hand stevig in de mijne."
Hij begon te vertellen over hun verleden – hoe hun paden elkaar kruisten, de magie van hun eerste kus.
Geen tranen vloeiden, alleen warme glimlachen werden gedeeld.
Er was geen ruimte voor spijt – enkel dankbaarheid vulde hun harten.
Toen zei ze nog eens, bijna onhoorbaar:
"Mijn liefde voor jou blijft voor altijd."
Hij antwoordde teder, drukte een liefdevolle kus op haar voorhoofd.
Met haar hand nog steeds in de zijne, sloot ze haar ogen en gleed zachtjes in een diepe, vredige slaap.
Uiteindelijk draait het leven slechts om één ding: liefde.
We komen ter wereld met niets dan liefde – en we verlaten haar net zo.
Denk daar eens goed over na.
Banen, status, rijkdom – het zijn slechts middelen, hulpmiddelen onderweg.
Alles wat we bezitten, blijft hier achter.
Dus laat liefde jouw drijfveer zijn.
Koester de mensen die écht van je houden.
Heb lief, alsof er niets belangrijkers is in dit leven.
Post a Comment for "In Liefde Geboren, in Liefde Vertrokken"